ஒரு நாள் OneIndia ல ஒரு படத்தோட விமர்சனம்
படிச்சேன் . பொதுவா நான்
பாக்காத படங்களோட விமர்சனம் படிக்கமாட்டேன், ஏன் ஒரு படம் பாக்கணும்னு
நினச்சுருந்தேனா அந்த படத்தோட trailer கூட பாக்க மாட்டேன். எனக்கு எந்த
படமும் புதுசா fresh ஆ பாக்கணும். இருந்தாலும் அன்னைக்கு அந்த படத்தோட
விமர்சனம் படிச்சேன் . படிக்கும்போது படத்தோட பேர கவனிக்கல. விமர்சனத்துல
தெரியாத்தனமா அந்த படத்த பாத்துட்டேனுங்கிற மாதிரி எழுதி இருந்தான். நம்ம
ஊரு பாகவதர்லாம் தோத்தாங்கங்கிற மாதிரி எழுதி இருந்தான் .சரி ஏதோ ஒரு
படம்னு நினச்சு விட்டுடேன் .
நிற்க . மேல சொன்ன பத்திக்கான தொடர்ச்சி பதிவின் நடுவில் வரும் . இப்ப கீழே உள்ள பத்தில இருந்து புதுசா படிக்க ஆரம்பிக்கவும் .
நான் லண்டன் வந்ததுல இருந்து அதிகமா பண்ற ஒரு விஷயம் படம் பாக்குறது. டிவிலலாம் படம் பார்த்தா விளம்பர இடைவேளை வந்துச்சுனா சேனல மாத்தி மாத்தி திரும்பியும் அதே சேனலுக்கு வரும்போது பாதி படம் ஓடிரும் . அதனால முழுசா எந்த படத்தையும் உருப்படியா பாத்ததில்லை. திருட்டு VCD யும் பாக்குறதில்ல. அதனால நம்மக்கு படம்னாலையே அது தியேட்டருக்குப் போய்ப் பாக்குறதுதான் .
இங்க வந்ததுல இருந்து படம் பாக்க நிறையா சான்ஸ் இருந்ததால வந்ததுல இருந்து குறைஞ்சது ஒரு பத்துப் படம்னாவது பாத்துருப்பேன். அப்படி பாத்த படம்தான் 'Django Unchained' . அந்தப் படத்துக்குப் போற வரை அந்தப் படம்தான் பாக்கப் போறேன்னு தெரியாது . தியேட்டருக்குப் போயிட்டு மதுவுக்குப் போன் பண்ணிப் பேசும்போது மதுட்ட படத்த சொன்னேன் . அப்ப அவன்தான் , ' டேய் , இந்தப் படம் எப்ப இங்க ரிலீஸ் ஆகும்னு எதிர்பார்த்துகிட்டு இருக்கேன். அது டோரண்டினோ படம் . நல்லா இருக்கும். என்ன அவன் படம் எல்லாம் அதிக violance இருக்கும். அதுல டாக்டரா வர்ற கிறிஸ்டோபர் வால்ட்ஷ் செமையா நடிப்பான்' னு சொன்னான். இந்த மாதிரி ஒரு முன்னோட்டத்தோடதான் படம் பார்க்க ஆரம்பிச்சேன் . படம் ஆரம்பிக்கும்போதே இது அமெரிக்க உள்நாட்டுப் போருக்கு சில வருடங்களுக்கு முன் நடக்குற கதைன்னு எழுத்து வரும்போதே நிமிந்து உட்காந்த்துட்டேன் . பின்ன நம்ம area ஆச்சுல :) . முதல் காட்சில இருந்து கடைசியா கிறிஸ்டோபர் வால்ட்ஷ் இறக்குற வர மனுஷன் full screen னும் அந்த ஆள்தான் . சான்சே இல்ல. அந்த முதல் காட்சில அந்த அடிமை வியாபாரிய சுட்டுட்டு , அவனிடமே django வுக்காக பணம் கொடுத்துட்டு அதுக்கு ரசீது கேட்கரதுல இருந்து தன்னோட கடைசி காட்சில டிகாப்ரியோவ சுட்டுட்டு 'Sorry , I could not resist' னு சொல்லிட்டு சுடப்பட்டு இறக்குற வரை ஒவ்வொரு ஷாட்டுளையும் full score பண்ணுறார் மனுஷன். எனக்கு அந்த, எதையுமே பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளாத அந்த character , நிஜமாவே அவரோட நடிப்பா இல்ல அந்தக் கதாப்பாத்திரத்தின் படைப்பானு தெரியல. DiCaprio, நிச்சயமா டிகாப்ரியோவ நான் இந்த படத்துல எதிர் பார்க்கவே இல்லை. அந்த மாதிரி பாத்திரத்த இவ்ளோ பெரிய ஆளு செய்றதுக்கு நல்ல தைரியம் வேணும். சான்ஸ்சே இல்ல . எனக்கு violance படங்கள் அதிகமா பிடிக்காதுனாலும் இந்தப் படம் ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. படத்துல ரத்தம் அதிகமா இருந்தாலும் அது அவ்ளோ ரியலிஸ்டிக்கா இல்லாதது ஒரு காரணமா இருக்கலாம். இந்த படம் முடிஞ்சு வெளிய வரும்போது எங்க friends 8 பேருல எனக்கும் இன்னொரு பையனுக்கும் மட்டும்தான் பிடிச்சிருந்தது. அதுக்கு ரெண்டு காரணம் 1. கிறிஸ்டோபர் வால்ட்ஷ் 2. நமக்கு நல்லா தெரிஞ்ச களமான அமெரிக்க உள்நாட்டுப் போருக்கான அடித்தளம் பற்றி இருந்ததனாலும்.
அடுத்து ரொம்ப எதிர்பார்ப்பே இல்லாம போன படம் 'Last Stand' . நம்ம அர்னால்ட் ஸ்வாஸ்நேக்கர் ரொம்ப நாள் கழிச்சு நடிச்ச படம். ரொம்ப சிம்பிள் கதைதான். கொஞ்சம் லாஜிக் மீறல் இருந்தாலும் ரசிச்சு சிரிச்சு பாத்த படம். படம் முடிஞ்சதும் நல்ல மனநிறைவா இருந்துச்சு. அதுலயும் அர்னால்ட் சொல்ற அந்த டயலாக் 'உனக்கு இருக்குற பயத்த நீ வெளில சொல்லிட்ட நான் சொல்லல. அது தான் வித்தியாசம். சொல்லப் போனா உன்ன விட நான் அதிகமா பயப்படுறேன்'னு சொல்றது நல்லா இருந்துச்சு. சும்மா ஒரு நாலு பேர வச்சுகிட்டு FBI ஐயாலயே சமாளிக்க முடியாத அந்த பெரிய gang அ சமாளிக்கிறது நல்லா இருந்தது. police ஆ நடிச்சஅந்த ரெண்டு பொண்ணுங்களும் நல்லாத்தான் இருந்துச்சு ;) .
அடுத்த படம் Flight . அதிகமா பேசிக்கிட்டு கொஞ்சம் bore ஆ இருந்த படம்தான். Moral , ethical, கொஞ்சம் சாகசம் நிரஞ்ச, தண்ணி அடிக்கிறதால ஒருத்தன் இழக்குற விசயங்களைப் பற்றி , அதை உணரும் போது அவனோட மன நிறைவைப் பற்றி பேசுற படம். எனக்கு இந்தப் படத்துல ரொம்ப பிடிச்ச இடம்னா அது 'கடைசியா அந்த ஒரு பொய்ய நான் சொல்லி இருந்தா நான் குற்றவாளி ஆகாமல் தப்பி இருக்கலாம் . ஆனால் எவ்வளவு காலம்தான் இப்படி பொய்யோட வாழ்றது' னு டென்செல் வாசிங்டன் சொல்றதும் , அதே மாதிரி தன்னால் எந்த ஒரு தப்பும் செய்யாத , ஒரு பயணிய காப்பாத்த தன் உயிரையே இழந்த அந்தப் பொண்ணு மேல எந்த களங்கமும் வரக்கூடாதுன்னு ஹீரோ நினைக்குற இடமும் ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. கடைசியா தான் உண்மைய பேசி இருக்கோம்னு நினச்சு ஜெயில்ல அவன் பெறுகிற மன நிம்மதி , good.
Good Day to Die Hard : இந்த படத்த பாத்துட்டு வெளிய வந்த உடனே தோணுனது ரெண்டு விசயம்தான் . 1) காது வலி - படம் fulla அவ்ளோ சத்தம் 2) தேவை இல்லாத அதிகமான ஆர்ப்பாட்டம். அவ்ளோ செலவு , அவ்ளோ ஆர்ப்பாட்டம் . அத்தன கார அடிச்சு நொறுக்கி இருப்பாங்க . இவ்ளோ செலவழிச்சு எடுத்திருந்தாலும் எந்த ஆர்ப்பாட்டமும் இல்லாம சாதாரணமா எடுத்துருந்த Last Stand தான் ஞாபகம் வந்துச்சு .
அடுத்து பாத்த படம் Les Miserables . Box Office ல முன்னாடி இருந்ததால ரொம்ப நாளா பாக்கணும்னு நினச்ச படம். சரின்னு அன்னைக்கு ஒரு நாள் night அந்த படத்துக்குப் போணோம் . படம் ஆரம்பிச்சதும் நம்ம கிளாடியேட்டர் வந்தார். வாவ் சூப்பர்னு எழுந்து உட்காந்தேன். அடுத்து ஒவ்வொருத்தரா பாட ஆரம்பிச்சாங்க . எங்கயோ நெருட ஆரம்பிச்சது . அடுத்து தொடர்ந்து கால் மணி நேரமா பாடிக்கிட்டேதான் இருந்தாங்க. அய்யயோ அதேதான் . அதே படம்தான் . நான் இந்த பதிவோட ஆரம்பத்துல சொன்ன அதேபடம்தான் இது . படத்துல வசனமே கிடையாது. எல்லாமே பாட்டுதான். படத்துக்கு வந்த ஒவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொருத்தர் மூஞ்சிய பாத்துகிட்டோம். கொஞ்ச நேரத்துல friends எல்லாரும் தெரியாத்தனமா இந்த படத்துக்கு வந்துட்டோம்னு நொந்துகிட்டு இருக்கும்போது நான் மட்டும் எதுவும் கண்டுக்காத மாதிரி இருந்தேன். அப்புறம், ஏற்கனவே இந்த படத்தோட review படிச்சிட்டேன்னு சொன்னா அடிதான் விழும் . அடுத்த காமணி நேரத்துல friends எல்லாரும் கிளம்பிட்டாங்க . நானும் சத்தமே இல்லாம அவங்களோடையே கிளம்பிட்டேன் . என் வாழ்க்கைலையே ஒரு படத்துக்குப் போய் அது முடியுறதுக்கு முன்னாடியே எழுந்து வந்தது அது தான் முதல் தடவை . அப்புறம் மதுட்ட கேட்ட பிறகுதான் தெரிஞ்சது அது Musical படமாம் . தப்பான இடத்துல தப்பான ஆளாப் போயிட்டோம்னு நினைச்சுக்கிட்டேன் :).
இதுக்கு நடுவுல நான் பாத்த படம் 'விஸ்வரூபம்' . படம் பிடிச்சிருந்தது. But படம் பாத்து முடிச்சப்ப wow, great,superb னு சொல்லத் தோணல. ஆனா இப்ப நினைச்சுப் பாத்தா கமலோட நிறைய படங்கள பாத்த உடனையே wow , great , superbனு நான் நினைச்சதா தெரியல. உன்னைப் போல் ஒருவன்ல கூட முதல்ல மோகன்லாலும், அடுத்து அந்த இன்ஸ்பெக்டரும் மூணாவதாதான் கமல் பிடிச்சிருந்தது, நான் கமலோட ரசிகனா இருந்த போதிலும். நாட்கள் ஆக ஆகத்தான் அவரோட படங்கள் அதிகமா பிடிச்சதா தெரியுது. இந்தப் படம் முடிஞ்சதும் எனக்கு பளிச்சுன்னு தோணியது , location, atmosphere. அப்படியே ஆப்கானிஸ்தானை கண்ணு முன்னாடி நிறுத்தியது. அடுத்து படத்தோட பெயர்க்காரணம்.
விஸ்வரூபம் - பெயர்க்காரணம் கூறுக ?
விஸ் என்கிற விஸ்வநாத்தின் உண்மையான ரூபத்தைக் கூறுவதால் இப்படத்திற்கு விஸ்வரூபம் என்று பெயர் வந்தது . அதே நேரத்தில் தன் மனைவியின் முன், கதையின் நாயகன் எடுக்கும் விஸ்வரூபத்தைக் கூறுவதால் இப்படத்திற்கு விஸ்வரூபம் என்று பெயர் வந்தது என்று கூறுவோரும் உண்டு .
(கோனார் தமிழ் உரை ஞாபகம் வந்தா அதுக்கு நான் பொறுப்பில்லை ;) ).
அடுத்து பாத்த ரெண்டு மொக்கப் படங்கள் 1) அலெக்ஸ் பாண்டியன் . தமிழ்ல இவ்ளோ மோசமான logic மீறல் உள்ள படத்த நான் பாத்ததில்லை. முதலமைச்சர் பொண்ண கடத்தி வச்சுகிட்டு அதிக பக்க விளைவுள்ள மருந்தை விக்க அனுமதி வாங்கிட்டா வேற ஒன்னுமே பண்ண முடியாதா என்ன. பொண்ணு வீட்டுக்கு வந்த மறுநாளே அதை ரத்து செய்ய முடியாதா என்ன ?. இவ்ளோதான் நம்ம இயக்குனருக்கு தெரிஞ்சிருக்குனு விட்டுப் போகவேண்டியதுதான் . வேற என்ன பண்ண. 2) ஆதிபகவன் . ஒரு தாதாவான திருநங்கையா அழகா ஸ்கோர் பண்ணக்கூடிய பாத்திரம். ஆனா ஜெயம் ரவியோட நடிப்புல கொஞ்சம் கூட நளினமே இல்லை . கொஞ்சமும் வில்லத்தனம் இல்ல. எனக்கு ஏனோ தாதாவான திருநங்கை ஜெயம் ரவிய பார்க்கும்போது , திருநங்கையா இருந்து மதுரை வரை படை எடுத்து வந்து கொள்ளை அடித்துப் போன அலாவுதீன் கில்ஜியின் தளபதி மாலிக்காபூரின் ஞாபகம் ஏனோ வந்தது :( . Two different contrast !.
எனக்கு வேறு மொழிப் படங்கள் அதுவும் தெரியாத மொழிப் படங்கள் பாக்க ரொம்ப பிடிக்கும். அதுவரை தெரியாத , அறியாத ஒரு புதுப் பாதையில் நடப்பதைப் போன்ற ஒரு புத்துணர்ச்சியைக் கொடுக்கும். அப்படி நான் பாத்ததுதான் ஹிந்தி படங்கள். என்னோட ஹிந்தி பட journey என்னோட flight journey ல இருந்து ஆரம்பிச்சது. லண்டன் வரும்போது Flight ல அப்படி பாத்த ஹிந்தி படம்தான் . Vicky Donor .ரொம்ப simple ஆ அழகா இருந்துச்சு . எப்பயும் போல அந்த படத்துலையும் ஹீரோயின் பிடிச்சுருந்துச்சு, அதோட அந்த ஹீரோவையும் பிடிச்சிருந்ததுதான் ஆச்சரியம் ;) அந்த ஹீரோயின் தன் காதலனான ஹீரோட்ட தான் ஏற்கனவே divorce ஆனவள்னு சொல்லும்போது அந்த ஹீரோ அத சாதாரணமா எடுத்துக்குறது ரொம்ப அழகா இருந்துச்சு. Vicky Donor : விக்கியிங்கிற அந்த ஹீரோ தன் விந்தணுவை விளையாட்டா கொடுத்து பணம் பெறுவான் (ஹே guys , no bad thinking. எல்லாம் நல்ல வழிலதான் சம்பாரிப்பான் ;) ) . அது பின்னாடி அவன் மனைவியான ஹீரோயினுக்கு தெரிஞ்சதும் அவ அவன விட்டு பிரிஞ்சுருவா . அதுக்கப்புறம் அவங்க எப்படி சேருராங்கங்கிறதுதான் கதை . எனக்கு அந்த படத்துல பிடிச்ச ஒரு கேரக்டர் ஹீரோவோட பாட்டி . அந்த வயசுல அவங்க வீட்டிலையே ரொம்ப முற்போக்குவாதினா அது அந்த பாட்டி தான். ஹீரோயின் ஏற்கனவே divorce ஆனவள்னு தெரிஞ்சாலும் தன் பேரன் காதலுக்கு முதல்ல ok சொல்றது அந்த பாட்டிதான். நல்ல romantic , sentiment ஆன படம் . அந்த படத்துல ஹீரோ அவள fish னு சொல்றதும் அவ அவன butter chicken னு சொல்றதும் நல்லா இருக்கும் . ஏன்னா பொண்ணு பெங்காலி ,பய்யன் பஞ்சாபி :) .
அடுத்தது Murder 3 . படத்துல மொத்தமே மூணே மூணு பேருதான். romantic ஆ , simple ஆ , நல்ல twist வோட இருந்த படம். படத்துல வந்த ரெண்டு ஹீரோயின்ல அந்த பார்ல வேலை பாத்த பொண்ணு பிடிச்சிருந்தது. அந்த முதல் ஹீரோயினோட அந்த குறும்பு நல்லா இருந்தது. அந்த முதல் காதலி ரூம்ல மாட்டிக்கிட்டு இருக்கும்போது அய்யயோ அந்தப் பொண்ணு செத்துப் போயிருவாளானு தோணும்போது அடுத்தடுத்து நடக்கிற அந்த காமெடி சம்பவங்கள் அவள் இறக்கமாட்டாள்னு மன நிம்மதிய கொடுத்துச்சு ;). ரெண்டு மூணு twist வோட படம் நல்லா இருந்துச்சு . பிடிக்காத ஒரே விஷயம் இந்த மாதிரி ஒரு மொக்கப் பையனுக்கு ரெண்டு ஹீரோயினாங்குறதுதான்.
Kai Po Che. Trailer அ பாக்கும்போதே ஒரு புத்துணர்ச்சியத் தந்த படம். இருந்தாலும் நான் அன்னைக்குப் பாக்கணும்னு நினைச்சுப் போனது Special 26. ஆனா அந்தப் படம் ரொம்ப லேட்டாதான் ஆரம்பிக்கிறதா இருந்ததால இந்தப் படத்துக்குப் போனேன். கிரிக்கெட், கிரிக்கெட்டுன்னு சும்மா ஊர் சுத்துற ரெண்டு friends மற்றும் அவர்களோட பொறுப்புணர்ச்சி மிக்க இன்னொரு friend . இவர்களோட வாழ்க்கையில் நடக்கிற விசயங்களை பற்றி சொல்ற படம். படத்தோட பின்னணில அழகா கோர்வையா குஜராத் பூகம்பம், 2001 இந்தியா ஆஸ்திரேலியா கிரிக்கெட் சீரியஸ் , குஜராத் தேர்தல், கோத்ரா ரயில் எரிப்பு சம்பவம் அதை அடுத்து நடக்குற குஜராத் கலவரம் அதனால் அந்த நண்பர்களின் வாழ்க்கையில் ஏற்படும் பாதிப்புகள்னு ரொம்ப கோர்வையான அழகான திரைக்கதை. நட்பு , ஜாலி , சோகம் , செண்டிமெண்ட் , romance , நிறைந்த ஆனால் அதே சமயம் மசாலா இல்லாத நல்ல படம் .
இப்படி பாத்த படங்கள வரிசைப்படுத்தச் சொன்னா கீழ வருகிற தரவரிசை கொடுப்பேன் .
Best :)
Worst :(
2 . ஆதி பகவன்
1. அலெக்ஸ் பாண்டியன்
No Comments : A good day to die hard, Les Miserables
நிற்க . மேல சொன்ன பத்திக்கான தொடர்ச்சி பதிவின் நடுவில் வரும் . இப்ப கீழே உள்ள பத்தில இருந்து புதுசா படிக்க ஆரம்பிக்கவும் .
நான் லண்டன் வந்ததுல இருந்து அதிகமா பண்ற ஒரு விஷயம் படம் பாக்குறது. டிவிலலாம் படம் பார்த்தா விளம்பர இடைவேளை வந்துச்சுனா சேனல மாத்தி மாத்தி திரும்பியும் அதே சேனலுக்கு வரும்போது பாதி படம் ஓடிரும் . அதனால முழுசா எந்த படத்தையும் உருப்படியா பாத்ததில்லை. திருட்டு VCD யும் பாக்குறதில்ல. அதனால நம்மக்கு படம்னாலையே அது தியேட்டருக்குப் போய்ப் பாக்குறதுதான் .
இங்க வந்ததுல இருந்து படம் பாக்க நிறையா சான்ஸ் இருந்ததால வந்ததுல இருந்து குறைஞ்சது ஒரு பத்துப் படம்னாவது பாத்துருப்பேன். அப்படி பாத்த படம்தான் 'Django Unchained' . அந்தப் படத்துக்குப் போற வரை அந்தப் படம்தான் பாக்கப் போறேன்னு தெரியாது . தியேட்டருக்குப் போயிட்டு மதுவுக்குப் போன் பண்ணிப் பேசும்போது மதுட்ட படத்த சொன்னேன் . அப்ப அவன்தான் , ' டேய் , இந்தப் படம் எப்ப இங்க ரிலீஸ் ஆகும்னு எதிர்பார்த்துகிட்டு இருக்கேன். அது டோரண்டினோ படம் . நல்லா இருக்கும். என்ன அவன் படம் எல்லாம் அதிக violance இருக்கும். அதுல டாக்டரா வர்ற கிறிஸ்டோபர் வால்ட்ஷ் செமையா நடிப்பான்' னு சொன்னான். இந்த மாதிரி ஒரு முன்னோட்டத்தோடதான் படம் பார்க்க ஆரம்பிச்சேன் . படம் ஆரம்பிக்கும்போதே இது அமெரிக்க உள்நாட்டுப் போருக்கு சில வருடங்களுக்கு முன் நடக்குற கதைன்னு எழுத்து வரும்போதே நிமிந்து உட்காந்த்துட்டேன் . பின்ன நம்ம area ஆச்சுல :) . முதல் காட்சில இருந்து கடைசியா கிறிஸ்டோபர் வால்ட்ஷ் இறக்குற வர மனுஷன் full screen னும் அந்த ஆள்தான் . சான்சே இல்ல. அந்த முதல் காட்சில அந்த அடிமை வியாபாரிய சுட்டுட்டு , அவனிடமே django வுக்காக பணம் கொடுத்துட்டு அதுக்கு ரசீது கேட்கரதுல இருந்து தன்னோட கடைசி காட்சில டிகாப்ரியோவ சுட்டுட்டு 'Sorry , I could not resist' னு சொல்லிட்டு சுடப்பட்டு இறக்குற வரை ஒவ்வொரு ஷாட்டுளையும் full score பண்ணுறார் மனுஷன். எனக்கு அந்த, எதையுமே பெரிதாக எடுத்துக்கொள்ளாத அந்த character , நிஜமாவே அவரோட நடிப்பா இல்ல அந்தக் கதாப்பாத்திரத்தின் படைப்பானு தெரியல. DiCaprio, நிச்சயமா டிகாப்ரியோவ நான் இந்த படத்துல எதிர் பார்க்கவே இல்லை. அந்த மாதிரி பாத்திரத்த இவ்ளோ பெரிய ஆளு செய்றதுக்கு நல்ல தைரியம் வேணும். சான்ஸ்சே இல்ல . எனக்கு violance படங்கள் அதிகமா பிடிக்காதுனாலும் இந்தப் படம் ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. படத்துல ரத்தம் அதிகமா இருந்தாலும் அது அவ்ளோ ரியலிஸ்டிக்கா இல்லாதது ஒரு காரணமா இருக்கலாம். இந்த படம் முடிஞ்சு வெளிய வரும்போது எங்க friends 8 பேருல எனக்கும் இன்னொரு பையனுக்கும் மட்டும்தான் பிடிச்சிருந்தது. அதுக்கு ரெண்டு காரணம் 1. கிறிஸ்டோபர் வால்ட்ஷ் 2. நமக்கு நல்லா தெரிஞ்ச களமான அமெரிக்க உள்நாட்டுப் போருக்கான அடித்தளம் பற்றி இருந்ததனாலும்.
அடுத்து ரொம்ப எதிர்பார்ப்பே இல்லாம போன படம் 'Last Stand' . நம்ம அர்னால்ட் ஸ்வாஸ்நேக்கர் ரொம்ப நாள் கழிச்சு நடிச்ச படம். ரொம்ப சிம்பிள் கதைதான். கொஞ்சம் லாஜிக் மீறல் இருந்தாலும் ரசிச்சு சிரிச்சு பாத்த படம். படம் முடிஞ்சதும் நல்ல மனநிறைவா இருந்துச்சு. அதுலயும் அர்னால்ட் சொல்ற அந்த டயலாக் 'உனக்கு இருக்குற பயத்த நீ வெளில சொல்லிட்ட நான் சொல்லல. அது தான் வித்தியாசம். சொல்லப் போனா உன்ன விட நான் அதிகமா பயப்படுறேன்'னு சொல்றது நல்லா இருந்துச்சு. சும்மா ஒரு நாலு பேர வச்சுகிட்டு FBI ஐயாலயே சமாளிக்க முடியாத அந்த பெரிய gang அ சமாளிக்கிறது நல்லா இருந்தது. police ஆ நடிச்சஅந்த ரெண்டு பொண்ணுங்களும் நல்லாத்தான் இருந்துச்சு ;) .
அடுத்த படம் Flight . அதிகமா பேசிக்கிட்டு கொஞ்சம் bore ஆ இருந்த படம்தான். Moral , ethical, கொஞ்சம் சாகசம் நிரஞ்ச, தண்ணி அடிக்கிறதால ஒருத்தன் இழக்குற விசயங்களைப் பற்றி , அதை உணரும் போது அவனோட மன நிறைவைப் பற்றி பேசுற படம். எனக்கு இந்தப் படத்துல ரொம்ப பிடிச்ச இடம்னா அது 'கடைசியா அந்த ஒரு பொய்ய நான் சொல்லி இருந்தா நான் குற்றவாளி ஆகாமல் தப்பி இருக்கலாம் . ஆனால் எவ்வளவு காலம்தான் இப்படி பொய்யோட வாழ்றது' னு டென்செல் வாசிங்டன் சொல்றதும் , அதே மாதிரி தன்னால் எந்த ஒரு தப்பும் செய்யாத , ஒரு பயணிய காப்பாத்த தன் உயிரையே இழந்த அந்தப் பொண்ணு மேல எந்த களங்கமும் வரக்கூடாதுன்னு ஹீரோ நினைக்குற இடமும் ரொம்ப பிடிச்சிருந்தது. கடைசியா தான் உண்மைய பேசி இருக்கோம்னு நினச்சு ஜெயில்ல அவன் பெறுகிற மன நிம்மதி , good.
Good Day to Die Hard : இந்த படத்த பாத்துட்டு வெளிய வந்த உடனே தோணுனது ரெண்டு விசயம்தான் . 1) காது வலி - படம் fulla அவ்ளோ சத்தம் 2) தேவை இல்லாத அதிகமான ஆர்ப்பாட்டம். அவ்ளோ செலவு , அவ்ளோ ஆர்ப்பாட்டம் . அத்தன கார அடிச்சு நொறுக்கி இருப்பாங்க . இவ்ளோ செலவழிச்சு எடுத்திருந்தாலும் எந்த ஆர்ப்பாட்டமும் இல்லாம சாதாரணமா எடுத்துருந்த Last Stand தான் ஞாபகம் வந்துச்சு .
அடுத்து பாத்த படம் Les Miserables . Box Office ல முன்னாடி இருந்ததால ரொம்ப நாளா பாக்கணும்னு நினச்ச படம். சரின்னு அன்னைக்கு ஒரு நாள் night அந்த படத்துக்குப் போணோம் . படம் ஆரம்பிச்சதும் நம்ம கிளாடியேட்டர் வந்தார். வாவ் சூப்பர்னு எழுந்து உட்காந்தேன். அடுத்து ஒவ்வொருத்தரா பாட ஆரம்பிச்சாங்க . எங்கயோ நெருட ஆரம்பிச்சது . அடுத்து தொடர்ந்து கால் மணி நேரமா பாடிக்கிட்டேதான் இருந்தாங்க. அய்யயோ அதேதான் . அதே படம்தான் . நான் இந்த பதிவோட ஆரம்பத்துல சொன்ன அதேபடம்தான் இது . படத்துல வசனமே கிடையாது. எல்லாமே பாட்டுதான். படத்துக்கு வந்த ஒவ்வொருத்தரும் ஒவ்வொருத்தர் மூஞ்சிய பாத்துகிட்டோம். கொஞ்ச நேரத்துல friends எல்லாரும் தெரியாத்தனமா இந்த படத்துக்கு வந்துட்டோம்னு நொந்துகிட்டு இருக்கும்போது நான் மட்டும் எதுவும் கண்டுக்காத மாதிரி இருந்தேன். அப்புறம், ஏற்கனவே இந்த படத்தோட review படிச்சிட்டேன்னு சொன்னா அடிதான் விழும் . அடுத்த காமணி நேரத்துல friends எல்லாரும் கிளம்பிட்டாங்க . நானும் சத்தமே இல்லாம அவங்களோடையே கிளம்பிட்டேன் . என் வாழ்க்கைலையே ஒரு படத்துக்குப் போய் அது முடியுறதுக்கு முன்னாடியே எழுந்து வந்தது அது தான் முதல் தடவை . அப்புறம் மதுட்ட கேட்ட பிறகுதான் தெரிஞ்சது அது Musical படமாம் . தப்பான இடத்துல தப்பான ஆளாப் போயிட்டோம்னு நினைச்சுக்கிட்டேன் :).
இதுக்கு நடுவுல நான் பாத்த படம் 'விஸ்வரூபம்' . படம் பிடிச்சிருந்தது. But படம் பாத்து முடிச்சப்ப wow, great,superb னு சொல்லத் தோணல. ஆனா இப்ப நினைச்சுப் பாத்தா கமலோட நிறைய படங்கள பாத்த உடனையே wow , great , superbனு நான் நினைச்சதா தெரியல. உன்னைப் போல் ஒருவன்ல கூட முதல்ல மோகன்லாலும், அடுத்து அந்த இன்ஸ்பெக்டரும் மூணாவதாதான் கமல் பிடிச்சிருந்தது, நான் கமலோட ரசிகனா இருந்த போதிலும். நாட்கள் ஆக ஆகத்தான் அவரோட படங்கள் அதிகமா பிடிச்சதா தெரியுது. இந்தப் படம் முடிஞ்சதும் எனக்கு பளிச்சுன்னு தோணியது , location, atmosphere. அப்படியே ஆப்கானிஸ்தானை கண்ணு முன்னாடி நிறுத்தியது. அடுத்து படத்தோட பெயர்க்காரணம்.
விஸ்வரூபம் - பெயர்க்காரணம் கூறுக ?
விஸ் என்கிற விஸ்வநாத்தின் உண்மையான ரூபத்தைக் கூறுவதால் இப்படத்திற்கு விஸ்வரூபம் என்று பெயர் வந்தது . அதே நேரத்தில் தன் மனைவியின் முன், கதையின் நாயகன் எடுக்கும் விஸ்வரூபத்தைக் கூறுவதால் இப்படத்திற்கு விஸ்வரூபம் என்று பெயர் வந்தது என்று கூறுவோரும் உண்டு .
(கோனார் தமிழ் உரை ஞாபகம் வந்தா அதுக்கு நான் பொறுப்பில்லை ;) ).
அடுத்து பாத்த ரெண்டு மொக்கப் படங்கள் 1) அலெக்ஸ் பாண்டியன் . தமிழ்ல இவ்ளோ மோசமான logic மீறல் உள்ள படத்த நான் பாத்ததில்லை. முதலமைச்சர் பொண்ண கடத்தி வச்சுகிட்டு அதிக பக்க விளைவுள்ள மருந்தை விக்க அனுமதி வாங்கிட்டா வேற ஒன்னுமே பண்ண முடியாதா என்ன. பொண்ணு வீட்டுக்கு வந்த மறுநாளே அதை ரத்து செய்ய முடியாதா என்ன ?. இவ்ளோதான் நம்ம இயக்குனருக்கு தெரிஞ்சிருக்குனு விட்டுப் போகவேண்டியதுதான் . வேற என்ன பண்ண. 2) ஆதிபகவன் . ஒரு தாதாவான திருநங்கையா அழகா ஸ்கோர் பண்ணக்கூடிய பாத்திரம். ஆனா ஜெயம் ரவியோட நடிப்புல கொஞ்சம் கூட நளினமே இல்லை . கொஞ்சமும் வில்லத்தனம் இல்ல. எனக்கு ஏனோ தாதாவான திருநங்கை ஜெயம் ரவிய பார்க்கும்போது , திருநங்கையா இருந்து மதுரை வரை படை எடுத்து வந்து கொள்ளை அடித்துப் போன அலாவுதீன் கில்ஜியின் தளபதி மாலிக்காபூரின் ஞாபகம் ஏனோ வந்தது :( . Two different contrast !.
எனக்கு வேறு மொழிப் படங்கள் அதுவும் தெரியாத மொழிப் படங்கள் பாக்க ரொம்ப பிடிக்கும். அதுவரை தெரியாத , அறியாத ஒரு புதுப் பாதையில் நடப்பதைப் போன்ற ஒரு புத்துணர்ச்சியைக் கொடுக்கும். அப்படி நான் பாத்ததுதான் ஹிந்தி படங்கள். என்னோட ஹிந்தி பட journey என்னோட flight journey ல இருந்து ஆரம்பிச்சது. லண்டன் வரும்போது Flight ல அப்படி பாத்த ஹிந்தி படம்தான் . Vicky Donor .ரொம்ப simple ஆ அழகா இருந்துச்சு . எப்பயும் போல அந்த படத்துலையும் ஹீரோயின் பிடிச்சுருந்துச்சு, அதோட அந்த ஹீரோவையும் பிடிச்சிருந்ததுதான் ஆச்சரியம் ;) அந்த ஹீரோயின் தன் காதலனான ஹீரோட்ட தான் ஏற்கனவே divorce ஆனவள்னு சொல்லும்போது அந்த ஹீரோ அத சாதாரணமா எடுத்துக்குறது ரொம்ப அழகா இருந்துச்சு. Vicky Donor : விக்கியிங்கிற அந்த ஹீரோ தன் விந்தணுவை விளையாட்டா கொடுத்து பணம் பெறுவான் (ஹே guys , no bad thinking. எல்லாம் நல்ல வழிலதான் சம்பாரிப்பான் ;) ) . அது பின்னாடி அவன் மனைவியான ஹீரோயினுக்கு தெரிஞ்சதும் அவ அவன விட்டு பிரிஞ்சுருவா . அதுக்கப்புறம் அவங்க எப்படி சேருராங்கங்கிறதுதான் கதை . எனக்கு அந்த படத்துல பிடிச்ச ஒரு கேரக்டர் ஹீரோவோட பாட்டி . அந்த வயசுல அவங்க வீட்டிலையே ரொம்ப முற்போக்குவாதினா அது அந்த பாட்டி தான். ஹீரோயின் ஏற்கனவே divorce ஆனவள்னு தெரிஞ்சாலும் தன் பேரன் காதலுக்கு முதல்ல ok சொல்றது அந்த பாட்டிதான். நல்ல romantic , sentiment ஆன படம் . அந்த படத்துல ஹீரோ அவள fish னு சொல்றதும் அவ அவன butter chicken னு சொல்றதும் நல்லா இருக்கும் . ஏன்னா பொண்ணு பெங்காலி ,பய்யன் பஞ்சாபி :) .
அடுத்தது Murder 3 . படத்துல மொத்தமே மூணே மூணு பேருதான். romantic ஆ , simple ஆ , நல்ல twist வோட இருந்த படம். படத்துல வந்த ரெண்டு ஹீரோயின்ல அந்த பார்ல வேலை பாத்த பொண்ணு பிடிச்சிருந்தது. அந்த முதல் ஹீரோயினோட அந்த குறும்பு நல்லா இருந்தது. அந்த முதல் காதலி ரூம்ல மாட்டிக்கிட்டு இருக்கும்போது அய்யயோ அந்தப் பொண்ணு செத்துப் போயிருவாளானு தோணும்போது அடுத்தடுத்து நடக்கிற அந்த காமெடி சம்பவங்கள் அவள் இறக்கமாட்டாள்னு மன நிம்மதிய கொடுத்துச்சு ;). ரெண்டு மூணு twist வோட படம் நல்லா இருந்துச்சு . பிடிக்காத ஒரே விஷயம் இந்த மாதிரி ஒரு மொக்கப் பையனுக்கு ரெண்டு ஹீரோயினாங்குறதுதான்.
Kai Po Che. Trailer அ பாக்கும்போதே ஒரு புத்துணர்ச்சியத் தந்த படம். இருந்தாலும் நான் அன்னைக்குப் பாக்கணும்னு நினைச்சுப் போனது Special 26. ஆனா அந்தப் படம் ரொம்ப லேட்டாதான் ஆரம்பிக்கிறதா இருந்ததால இந்தப் படத்துக்குப் போனேன். கிரிக்கெட், கிரிக்கெட்டுன்னு சும்மா ஊர் சுத்துற ரெண்டு friends மற்றும் அவர்களோட பொறுப்புணர்ச்சி மிக்க இன்னொரு friend . இவர்களோட வாழ்க்கையில் நடக்கிற விசயங்களை பற்றி சொல்ற படம். படத்தோட பின்னணில அழகா கோர்வையா குஜராத் பூகம்பம், 2001 இந்தியா ஆஸ்திரேலியா கிரிக்கெட் சீரியஸ் , குஜராத் தேர்தல், கோத்ரா ரயில் எரிப்பு சம்பவம் அதை அடுத்து நடக்குற குஜராத் கலவரம் அதனால் அந்த நண்பர்களின் வாழ்க்கையில் ஏற்படும் பாதிப்புகள்னு ரொம்ப கோர்வையான அழகான திரைக்கதை. நட்பு , ஜாலி , சோகம் , செண்டிமெண்ட் , romance , நிறைந்த ஆனால் அதே சமயம் மசாலா இல்லாத நல்ல படம் .
இப்படி பாத்த படங்கள வரிசைப்படுத்தச் சொன்னா கீழ வருகிற தரவரிசை கொடுப்பேன் .
Best :)
- Django Unchained
- Kai Po Che
- Vicky Donor
- Murder 3
- Last Stand
- விஸ்வரூபம்
Worst :(
2 . ஆதி பகவன்
1. அலெக்ஸ் பாண்டியன்
No Comments : A good day to die hard, Les Miserables
